Home » Blog » Geen categorie » Trouw aan jezelf

Je hoeft jezelf niet weg te geven

Ik kan zo het verdriet voelen van mijn ouders. Dat ze elkaar niet gelukkig konden maken, elkaar verdriet aan hebben gedaan, elkaar niet begrepen, niet echt konden luisteren en zeggen wat ze zelf wilden en het niet lukte een weg te vinden naar een gelukkig leven samen.

Diepe loyaliteit

Na mijn ademsessie van vandaag was ik verdrietig. Verdrietig over mijn ouders en hun lot. Als kind wilde ik het liefst dit verdriet voor hun dragen in de hoop dat het beter met ze zou gaan, dat ze gelukkig zouden zijn. Ook al weet ik nu dat ik hiermee niet hun verdriet en lot kan dragen. En dat zij zich niet beter voelen wanneer ik verdrietig ben. Elke ouder wil dat hun kind gelukkig is, dus dan helpt het niet dat je hun ‘ongelukkig zijn’ gaat dragen. Maar ‘wist ik veel’ op die leeftijd. Het is eigenlijk geen keuze. Dit gaat namelijk onbewust.

Te veel aangepast

Ik vind het soms nog moeilijk om het verdriet en het lot van mijn ouders los te laten, maar het is niet mijn verdriet en niet mijn lot. Wanneer ik dit besef, voel ik direct mijn eigen verdriet en wat de situatie met mij gedaan heeft en hoe ik hier mee omgegaan ben. Daar kan ik verdrietig over zijn. Ik heb me aangepast en te veel van mezelf weggegeven. Ook hier was het geen keuze en heb ik dit onbewust gedaan.

Rouwen

Rouwen om wat ik daardoor niet gedaan heb en gemist heb. Rouwen om mijn eigen verdriet, mijn eenzaamheid hierin. Het voelen dat ik steun miste in mijn leven en dit niet durfde te vragen. Dat het niet eens in me op kwam om dat te mogen willen en te vragen, want aan wie kan je zo iets groots vragen! Het voelen dat ik mijn wilskracht en eigen kracht om voor mezelf te kiezen heb opgegeven voor de goede lieve vrede en er bij te mogen en kunnen horen.

Je innerlijk kleine kind troosten

Ik troost alle kleine kinderen in mijzelf. Dat geeft steun. Langzaam voel ik hoe blij deze kleinere kinderen van mij worden dat ze weten dat ik er voor ze ben en er altijd zal zijn. Dat ze blij mogen spelen en mogen doen wat ze willen. Het voelt wat onwennig, maar ook ontspannen en licht. Ik kijk denkbeeldig in de ogen van de ander. Ik heb ervaren dat het heel fijn en helend is om in de ogen van de ander te kijken en te voelen dat je er mag zijn. Ik ben, hier nu, in dit. En ik weet dat ik mag zijn, doen en weten. Ik mag vertrouwen op mezelf.

Kiezen voor jezelf

Ik werk met de stilte, innerlijk weten, mijn gevoel en daarmee mijn kompas. Ook al is dat anders dan anderen, het mag bestaan. Ik hoef mezelf niet weg te geven om erbij te horen of voor de goede lieve vrede. Ik mag kiezen voor mezelf. Natuurlijk houd ik rekening met anderen, die beweging ken ik goed, maar dat wil niet zeggen dat ik mezelf moet weggeven. Ik mag bij mezelf blijven en in mijn eigen kracht blijven staan.

Herken je dit verhaal of wil je een keer praten over hoe jij het kent om jezelf weg te geven en uit je kracht te gaan? Wees welkom!

#trouwaanjezelf
#persoonlijkeontwikkeling
#innerlijkproces
#kracht
#bewustwording
#bewustverbinden
#krachtvankwetsbaarheid

Over Kirsten De Bevere

Vanuit de combinatie van lichaamsgerichte bewustzijnsoefeningen en (familie)opstellingen laat ik cliënten een nieuwe beweging maken, die past bij de ontwikkeling op dit moment.

Gerelateerde artikelen

Bescheidenheid siert de mens, ken jij jouw kwaliteiten?

Bescheidenheid siert de mens, ken jij jouw kwaliteiten?

Ik beëindig het telefoongesprek en zit nog even voor me uit te staren. Het woord ‘bescheiden’ blijft nog bij me naklinken. In het gesprek vertelde ze dat ze te horen kreeg dat ze bescheiden overkwam in het sollicitatiegesprek. Mijn gedachten gaan automatisch naar hoe ik bescheidenheid ken. Ik ken het woord ‘bescheiden’ best goed. Van mijn moeder heb ik meegekregen dat dit een goede eigenschap is, een kwaliteit.

lees verder
Schoonmaakactie – persoonlijk onderhoud van jezelf

Schoonmaakactie – persoonlijk onderhoud van jezelf

Je bent je keukenkastjes aan het poetsen. Liever doe je dat natuurlijk niet, maar je neemt het even mee. Zo heel vies zijn ze nu ook weer niet, dacht je, maar nu je toch bezig bent, zie je dat ze toch echt viezer zijn dan je dacht en is het toch goed dat je ze schoonmaakt.
Nu zag ik hierin een vergelijking met mijn werk, creatief als ik ben. Als coach hoor ik vaak mensen zeggen dat coaching nu nog niet echt noodzakelijk is, net als mijn keukenkastjes. Het gaat nog wel. Zo dringend is het niet nodig. Maar eigenlijk vinden ze het heel spannend vinden om dit te gaan doen. En dat snap ik ook wel, maar daardoor loop je steeds tegen dezelfde issues aan en daar kan je soms flink last van hebben. Hoe fijn is het als je samen met iemand daar eens naar mag kijken en kan gaan onderzoeken wat er schoongemaakt mag worden en wat weer mag gaan glanzen, zodat je verder kan.

lees verder

0 Reacties

Verzend een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Tweet
Share
Share
Pin